Aanvulling op jambo 9 - HET spinverhaal
Door: Vivian
Blijf op de hoogte en volg Vivian
19 Juni 2012 | Kenia, Mombassa
Op veler verzoek, hier dan de uitleg bij de spinfoto.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3454678207562&set=a.3328283247767.2130513.1289024855&type=3&theater
Het was een donkere zaterdagavond, samen met Renate liep ik van de receptie weer terug naar de tent. Toen we vlakbij de tent waren, hoorde we Shannon ons roepen. We moesten zo snel mogelijk naar binnen komen. Wij dachten dat er iemand in de tent stond met een pistool op Shannon haar hoofd om nog meer geld van ons te komen stelen. Wij rende zo snel we konden naar binnen, en er bleek een hele grote spin bovenin de hoek van de tent te zitten! Maar net toen wij naar binnen kwamen, kroop hij in een hoekje, waardoor hij uit het zicht verdwenen was.
Om hem tevoorschijn te halen, gooiden we met flesjes water richting de hoek van de tent, maar hij kwam niet te voorschijn. Pas toen Renate en ik buiten gingen kijken, zag Shannon hem weer binnen zitten. Hij zat te hoog om vanaf de grond bij te kunnen, dus Renate (onze grootste heldin) stapte op een stoel. Deze was te gammel om alleen op te staan, dus Shannon was bikkel genoeg om hem vast te houden. Ik, zo bang als maar kan, keek staand op mijn bed toe hoe alles fout ging.
Met de insectenspray in haar hand, stapte Renate op de twee leuningen van de stoel. Ze spoot de spray in de richting van de spin, en die besloot zich met een rotvaart te laten vallen. Ook Shannon zag dit gebeuren, en zij dacht 'maken dat ik weg kom' en sprong ook op haar bed. Renate daarintegen stond nog steeds op de leuningen van de gammele stoel dus moest al spartellend van de stoel afspringen om niet keihard op haar muil te gaan. Ondertussen was ook de spin geland, en die zette het op een rennen. Toen dacht ik, dit is mijn moment, ik sprong van mijn bed af, pakte de insectenspray op, en ontdekte dat die tijdens de ninjasprong van Renate volledig naar de filestijnen was gegaan. Maar, daar hield de spin geen rekening mee, want die bleef rennen. Door dit voorval gingen Shannon en ik in koor nog harder gillen dan we al deden. Gelukkig was Renate weer held genoeg om de schoen van Shannon te pakken en de spin naar het einde van zijn leven te slaan.
De spin was dood, wij gilden nog een beetje na, en barsten daarna in lachen uit.
Dat lachen werd nog erger toen Renate de stoel weer optilde en we ontdekten dat er een gat in de tent zat door de stoel die er met een rotvaart tegenaan was gevallen.
1 minuut later hoorden wij voetstappen naast onze tent en werd er met een zaklamp naar binnen geschenen. Het was de bewaking om te kijken wat er in vredesnaam nu weer aan de hand was in onze tent. Want ook op vrijdagavond zat er een tropische spinsoort in onze tent waardoor wij het ook toen op een gillen hebben gezet, met als gevolg, de bewaking in onze tent.
Nadat de bewaking onze tent weer voor veilig had verklaard, moesten we nog een plan bedenken hoe we het gat in onze tent dicht konden krijgen, want ja, anders zouden we 's nachts wakker worden van een spin in ons bed ofzo. Dus werd onze creativiteit op de proef gesteld. Uiteindelijk zijn we gaan slapen met het gordijn, de plastig waszak en een deel van het vloerkleed in het gat van het tentdoek.
En toen konden we eindelijk rustig slapen.
Tot de volgende keer. X
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3454678207562&set=a.3328283247767.2130513.1289024855&type=3&theater
Het was een donkere zaterdagavond, samen met Renate liep ik van de receptie weer terug naar de tent. Toen we vlakbij de tent waren, hoorde we Shannon ons roepen. We moesten zo snel mogelijk naar binnen komen. Wij dachten dat er iemand in de tent stond met een pistool op Shannon haar hoofd om nog meer geld van ons te komen stelen. Wij rende zo snel we konden naar binnen, en er bleek een hele grote spin bovenin de hoek van de tent te zitten! Maar net toen wij naar binnen kwamen, kroop hij in een hoekje, waardoor hij uit het zicht verdwenen was.
Om hem tevoorschijn te halen, gooiden we met flesjes water richting de hoek van de tent, maar hij kwam niet te voorschijn. Pas toen Renate en ik buiten gingen kijken, zag Shannon hem weer binnen zitten. Hij zat te hoog om vanaf de grond bij te kunnen, dus Renate (onze grootste heldin) stapte op een stoel. Deze was te gammel om alleen op te staan, dus Shannon was bikkel genoeg om hem vast te houden. Ik, zo bang als maar kan, keek staand op mijn bed toe hoe alles fout ging.
Met de insectenspray in haar hand, stapte Renate op de twee leuningen van de stoel. Ze spoot de spray in de richting van de spin, en die besloot zich met een rotvaart te laten vallen. Ook Shannon zag dit gebeuren, en zij dacht 'maken dat ik weg kom' en sprong ook op haar bed. Renate daarintegen stond nog steeds op de leuningen van de gammele stoel dus moest al spartellend van de stoel afspringen om niet keihard op haar muil te gaan. Ondertussen was ook de spin geland, en die zette het op een rennen. Toen dacht ik, dit is mijn moment, ik sprong van mijn bed af, pakte de insectenspray op, en ontdekte dat die tijdens de ninjasprong van Renate volledig naar de filestijnen was gegaan. Maar, daar hield de spin geen rekening mee, want die bleef rennen. Door dit voorval gingen Shannon en ik in koor nog harder gillen dan we al deden. Gelukkig was Renate weer held genoeg om de schoen van Shannon te pakken en de spin naar het einde van zijn leven te slaan.
De spin was dood, wij gilden nog een beetje na, en barsten daarna in lachen uit.
Dat lachen werd nog erger toen Renate de stoel weer optilde en we ontdekten dat er een gat in de tent zat door de stoel die er met een rotvaart tegenaan was gevallen.
1 minuut later hoorden wij voetstappen naast onze tent en werd er met een zaklamp naar binnen geschenen. Het was de bewaking om te kijken wat er in vredesnaam nu weer aan de hand was in onze tent. Want ook op vrijdagavond zat er een tropische spinsoort in onze tent waardoor wij het ook toen op een gillen hebben gezet, met als gevolg, de bewaking in onze tent.
Nadat de bewaking onze tent weer voor veilig had verklaard, moesten we nog een plan bedenken hoe we het gat in onze tent dicht konden krijgen, want ja, anders zouden we 's nachts wakker worden van een spin in ons bed ofzo. Dus werd onze creativiteit op de proef gesteld. Uiteindelijk zijn we gaan slapen met het gordijn, de plastig waszak en een deel van het vloerkleed in het gat van het tentdoek.
En toen konden we eindelijk rustig slapen.
Tot de volgende keer. X
-
19 Juni 2012 - 06:53
Mam:
HUP Renate :)
-
19 Juni 2012 - 07:01
Anita:
Wel heel stoer dat je in die tent bent gebleven ! respect :) -
19 Juni 2012 - 12:05
Wilma Van Wijk:
Wat een geweldig verhaal Viv. Ik was inderdaag super nieuwsgierig naar de spin. Stoer van Renate om erop af te gaan. Zelf zou ik op de vlucht geslagen zijn. Hup uit de tent. Ik heb het verhaal met een lach gelezen. Bedankt daarvoor. Blijf ons op de hoogte houden en blijf vooral enorm genieten. Ik weet dat ik dit elke keer zeg, maar ik meen het ook verschrikkelijk. Misschien gaan wij door jouw verhalen in de toekomst ook wel eens naar Kenya op vakantie. xxx
-
07 November 2013 - 17:32
Spin:
En ik kwam alleen maar even gezellig buurten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
