Weekendje naar the City
Door: Vivian
Blijf op de hoogte en volg Vivian
10 Augustus 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Hallo lieve mensen!
Wat ben ik slecht! Ik heb het hele weekend niks van me laten horen, maar ik leef nog! Ik heb echt een heeeeeeeeeel vet weekend gehad en ik denk dat het moeilijk gaat worden om alles te vertellen, want er is zooo veel gebeurd! Goed, ik begin bij het begin en ik ga proberen om het zo goed mogelijk te vertellen, zodat jullie je goed voor kunnen stellen hoe het was! Ga er maar goed voor zitten, neem wat te drinken wat te eten, en vooral de tijd, want het word een lange lees!
We beginnen bij zaterdag; de eerste dag van het weekend. Mijn wekker begon geluid te maken om kwart over 7 (poeh..) Ik had ook heel veel moeite om uit mijn bed te komen. Kwart over 7 op een zaterdag!!! Maar goed, toen ik in gedachten nam dat ik een hele leuke dag voor de boeg had, kon ik wel uit mijn bed komen. In het weekend gaat de dininghall pas om 11 uur open, dus ik had als ontbijt een zak bolletjes en een pot pasta gekocht. Het was alleen nog wel de vraag hoe ik die pasta op mijn bolletjes ging krijgen. Ze hebben hier ook van die klipjes waarmee ze de zakken dicht doen, maar dan een maatje langer als in Nederland. Dus ik heb met dat klipje lekker in die pastapot zitten roeren. Wat betekend dat? Mijn hele handen zaten onder de pasta! Dus besloot ik maar om mijn broodje te gaan scheuren en met het broodje zelf door de pot te gaan. Dat was een beter idee.
Santana kwam om half 9 naar mijn kamer, want we moesten om 9.12 am de trein hebben. Ik was ervan overtuigt dat ik alles in mijn tas had (ik vergeet natuurlijk noooooooooit wat, dus ik had het ook niet meer gecontroleerd). Toen we al een aardig stukje onderweg waren kwam ik erachter dat ik mijn geld vergeten was.. Toch wel een vrij belangrijk ding, dus moesten we weer terug lopen. We hebben toen maar wel de taxi naar beneden genomen, anders hadden we nooit meer optijd bij het station gekomen! Dat we op het station aankwamen, werd er (door die fijne intercom) omgeroepen dat de trein 10 minuten later kwam. Dus we konden 10 minuten op het station gaan zitten. Op zich niet zo erg, aangezien de stations hier een stuk schoner zijn als in Nederland! De trein kwam om 09.22 am precies aan, dus waren we ook precies om 10.17 am op Grand Central Station. Ik heb daar even opnieuw foto's gemaakt, want de vorige waren er heel veel van bewogen.
Dat we aankwamen zijn we gelijk op stap gegaan, want we hadden een lange dag voor de boeg. De eerste bestemming was Chrysler Building. We zagen hem al van ver staan, en alleen wij krijgen het voor elkaar om er voorbij te lopen. Dus toen we in een keer voor the United Nations Building stonden, wat onze volgende bestemming zou zijn, dachten we. Hé, dit klopt niet helemaal. Dus zijn we maar eerst lang United Nations Building gelopen en toen weer terug naar the Chrysler Building. Daar zijn we eigenlijk na een paar foto's weer voorbij gelopen, want het enige wat we zagen was een punt.. Oohja, dat we richting United Nations liepen (wat het plan was richting Chrysler, ja je snapt het wel.) kwamen we nog een gebouw tegen en in dat gebouw was gewoon een hele tuin. Dus die mensen hadden niet een tuintje aan straat, maar in huis!!
Na Chrysler Building zijn we doorgelopen naar 5th Avenue. Daar zijn we op zoek gegaan naar de Abercrombie & Fitch en zijn we op de foto gegaan met het model. In die winkel staat de hele dag een jongen (jaja, zonder shirt) met een té goed getraind six-pack en daar mag je dus gratis mee op de foto. Dus dat moesten wij ook doen!
Daarna zijn we overgestoken naar the Trump Tower. Ge-wel-dig! Daarin is het echt helemaal van marmer!! In de Trump Tower zit een Starbucks, dus hebben we even genoten van een Starbucksje, waar ook de Abercrombie foto's te voorschijn kwamen. Nou ik heb me echt dooooood gelachen om die foto! We zijn erachter dat hij echt heel dom lacht, en dat hij een of andere rare bult heeft in zijn zij net boven zijn heup. Dus dat was echt lachen, lachen, en niet meer kunnen stoppen met lachen!
Toen we uitgedronken en uitgelachen (nee we werden niet uitgelachen, maar we waren toen wel weer even klaar met lachen) waren, zijn we weer op stap gegaan. We hadden besloten om ons gewoon niet aan ons van te voren gemaakte schema te houden, maar eerst heen te gaan waar we het liefst heen wilde. Dus hebben we de metrokaart erbij gepakt, en de metro naar het WTC genomen. Het was de eerste keer dat we met de metro gingen, maar het ging alsof we er al 10000 keer mee geweest waren! Ik had het echt heel moeilijk verwacht, maar ze hebben hier de lijnen ingedeeld in Uptown en Downtown. Als je de oranje lijn moet hebben, en je moet naar boven (dus hoger op de kaart als waar het perron is) dan moet je uptwon lijn hebben, en als je lager moet, goh wat raad je dat goed, dan moet je de downtown lijn hebben. Simpel toch.
We kwamen dan ook in een keer goed en heel aan bij WTC. Daar liepen we wel eerst nog de verkeerde kant op, want we wilden naar het Tribute WTC Visitor Center. Maar dat was snel opgelost, want dat was gewoon omdraaien. Wat we wel tegenkwamen dat we verkeerd liepen was het metro station onder Ground Zero. Ik vind het echt heel appart dat dat er gewoon nog zit!
Toen we omgedraaid waren en richting het Tribute Center liepen, kwamen we nog langs een begraafplaats waar stenen stonden voor de omgekomen mensen van 9/11. Daar stond voor het kerkje een steen met daarop; they are in peace. Toen ik dat las, kwamen al die beelden dat ik ooit van 9/11 even door me hoofd schieten; echt heel raar om daar dan heel vlakbij te staan! Maar met dat gevoel heb ik daar de hele tijd rondgelopen....
Het Tribute Center was echt ongelofelijk!! Er stonden verhalen op de muur van mensen die daar werkten, die in de gebouwen waren toen het gebeurde, die het zagen gebeuren van buitenaf, foto's, brokstukken, enzovoort. Er liepen ook heel veel huilende mensen door dat Center. Ik moet toegeven dat ik zelf ook wel met een brok in mijn keel naar de video heb gekeken over de brandweermannen. Hoe er werd verteld hoe ze gezocht hebben en dat ieder lichaam dat ze vonden een voor een met een Amerikaanse vlag weggevoerd werd.... Daar krijg ik echt een brok in mijn keel van! Heel bijzonder om daar geweest te zijn!
Na het Tribute Center hebben we even op een trappetje gezeten, we moesten allebei even bijkomen en waren er stil van..
Maar we hadden nog een hele lijst met bezienswaardigheden, dus we moesten weer verder. In het parkje waar we zaten stond een kraampje met I love New York tshirts, truien en petten. Ik wilde nog per sé een trui hebben, dus ik vroeg hoe duur die waren. Ze waren 12 dollar! De goedkoopste die ik tot nu toe gezien heb! Dus die heb ik maar gekocht. En dat is geen slechte koop geweest, want ik heb hem nog steeds nergens goedkoper gezien!
Daarna zijn we doorgelopen naar Wall Street, en ook nu weer... Eerst de verkeerde kan op! Dat we op Wall Street aankwamen, had ik echt iets heeeeel anders verwacht! Ik had allemaal zakenmannen verwacht, maar daar heb ik er niet een van gezien, hahaa. We zijn ook op zoek gegaan naar die bruine koe. Maar die hebben we jammer genoeg niet kunnen vinden. Daardoor zijn we wel heel Wall Street afgelopen en weer terug. Toen we met de metro naar Chinatown waren alle perrons van die lijn gesloten! Dus wij gingen uitleg vragen aan een security gassie en hij gaf ons een uitleg hoe we er heel makkelijk heen konden gaan. Het was iets moeilijker als we dachten, want we begrepen er helemaal niets van! Dus zijn we maar weeer creatief geweest en hebben we onze eigen weg naar Chinatown gevonden!
Chinatown was echt amazing! Overal waar je keek zag je chinezen! Best wel toevallig dat die ook in Chinatown waren! Ik zal jullie even een beeld geven hoe wij daar rondliepen.
We hadden geen ideeeee waar we heen moesten, je kon het einde van de weg niet zien door alle mensen, kraampjes, borden en heuvels. Overal om je heen werden tassen, schildpadden (JA ECHTE IN HELE KLEINE BAKJES MET HEEL WEINIG WATER HEEEEEEEEL ZIELIG!!!!!), horloges, sieraden, petten, zonnebrillen, alles wat je maar kan bedenken aangeboden. We hielden onze tassen voor ons, waardoor je schouder ook half verdraaid werd, dus je liep daar rond met een zere schouder en zere oren. Maaaaaaaaar, het was echt geniaaaal om daar te lopen! Uiteindelijk zagen we links Little Italy. Wat een verschil! Die Chinezen en die Italianen. Maar ook hier stonden mensen op straat je tassen aan te bieden, dus zijn we maar snel ergens op een stoepje gaan zitten om eventjes bij te komen. Ondertussen liep het al tegen 5 uur aan, en om half 7 stond het Celebrate Brooklyn Concert op het programma. Dus we hebben de metrokaart er weer bijgepakt en we zijn opzoek gegaan naar een metrolijn richting the Brooklyn Bridge, die lijn hadden we gevonden en toen we zover waren om weer verder te lopen, het perron niet. Dus zijn we weer op iemand afgelopen en hebben we de weg te voet maar gevraagd. Dat was niet zo heel moeilijk, een rechte weg dus dat konden we wel! We zijn bij een parkje vlak voor the Bridge nog even gaan zitten om onze voeten nog een beetje uit te laten rusten, maar toen er een of ander vies mannetje aan kwam die heel vlak naast mij ging zitten en tegen ons ging zeggen; ooooh you girls look so good, hmmm, you look dirty. Besloten we om in sneltempo weg te gaan. We werden nog nageroepen door de geliefde woorden; HONEY DON'T LEAVE ME! Maar dat deden we lekker wel. Toen we de hoek van de straat omgingen zagen we de Brooklyn Bridge, dus we waren niet onwetend een zijstraatje ingelopen, heeeeeel mooi!
Wat een wandeling die brug! Ik vond het ook best wel eng toen ik erachter kwam dat het gewoon houten planken waren die boven een autoweg hingen... Maar goed, met de gedachte dat de halve wereld er overheen loopt, maakte het wel weer goed. Toen we na een lange tocht eindelijk de brug voorbij waren ben ik midden op de stoep gaan zitten op zoek naar de dichtsbij zijnde metro. Die was niet ver weg, dus daar konden we zo heen lopen. Toen ik het bord met de M zag, kwam er een jongen naar ons toe die vroeg waar we heen moesten, omdat we met een kaart liepen. Hij vertelde ons de beste weg, maar die leidde naar een parkeerpark, dus maakten we een rechtsomkeerd weer terug naar ons zelf uitgekozen metro station. Dat was gewoon de goede die we moesten hebben, dus dat had ik eventjes goed uitgezocht!
Toen we uitstapten bij Prospect Park en het park binnenliepen, zagen we een mini podium staan. Toen kreeg ik (alweer) de slappe lach, omdat ik dacht dat dat het podium was voor Celebrate Brooklyn Concer, maaaaaar toen we verder liepen kwamen we bij het podium, en die was big! Het was maar 3 dollar om naar binnen te gaan, en het was echt een hele leuke sfeer! Toen we aankwamen was er echt een hele goede DJ, hij mixte allemaal populaire liedjes door elkaar. Klonk echt heel goed! De host van de avond was een van de beste beatboxers van de wereld, genaamd Rahzel. Hij was echt heeeeel goed! Maar waar iedereen de hele avond op wachte was het optreden van Big Daddy Kane! Al die mensen werden helemaaaaaaaaal gek toen hij opkwam, echt geweldig! Maar wij moesten midden in zijn optreden weg, anders zouden we wel heeeel laat thuis komen. Toen we richting het metro station liepen liepen we door zo'n typisch straatje waar je met een trappetje naar de voordeur moet weetje wel! Heel leuk om te zien.
Toen we aankwamen op Grand Central Station zijn we nog even snel over Broadway en Times Square gelopen, maar we waren allebei heel moe dus zijn we vrij snel weer naar Grand Central gelopen. We hadden de trein van 00.08 am terug richting Tarrytown. Het is een uur met de trein, dus waren we kwart over 1 terug op Tarrytown Station. Uiteindelijk ging ik om 8 uur 's ochtends Nederlandse tijd slapen.
Mijn wekker ging weer om 9 uur, dat was echt heel raar want de laatste tijd die ik gezien had toen ik ging slapen was 8.14. Als de eerste tijd die je ziet als je wakker word 9.00 is, dan is dat echt heel raar! Ik nam mijn laatste bolletjes met pasta en we gingen weer opweg naar Tarrytown Station. Deze keer was ik niets vergeten, dus we konden in een keer naar beneden lopen. Onze trein vertrok om 10.51 en wij kwamen om 10.49 aan op het station, dus wij heel snel kaartje gekocht en we waren precies om 10.51 klaar. Toen melde de geweldige intercom weer dat de trein 10 minuten later kwam, dus we hadden gewoon rustig aan kunnen doen.. Maar goed, we mogen niet klagen want het is mooi dat we met de trein kunnen!
Toen we om 11.01 aankwamen op Grand Central Station, zijn we gelijk naar 5th Avenue gelopen naar de Abercrombie winkel om te kijken of er een ander model stond. Maar er stond een rij om de winkel in te mogen en hetzelfde model was er, dus we zijn maar heel snel doorgelopen. We zijn even heen en weer over 5th gelopen en daarna hebben we weer de metro naar Chinatown genomen. Deze was nu wel open.. We zijn alleen bij de verkeerde halte de tram uitgegaan, dus moesten we een stuk door Chinatown lopen. Doordat we dat stuk moesten lopen, raakten we verdwaald. We belandde uiteindelijk op de eetmarkt van Chinatown waar gebraden konijnen en verrote vis was. Daardoor ging ik ook bijna over mijn nek, want die geur was niet te harden! Toen we eindelijk weer bij de grote winkelstraat aankwamen heb ik een echte hele neppe Louis Vuitton tas gekocht! We zijn vrienden geworden met die verkoper, omdat ik hem voor 30 dollar gekregen heb in plaats van 55 (Ik ga geen 55 dollar uitgeven voor een neppe Louis Vuitton...) we waren daardoor gelijk zijn friends from Amsterdam. In een zijstraatje zagen we in een keer een G-Star winkel, wij dachten WHAT THE! dus wij gingen even kijken of ze daar neppe G-Star kleding ofzo hadden, maar het was gewoon een normale winkel, dus ze vroegen gewoon 75 dollar voor een t-shirt. Daar zijn we dan ook gelijk weer uitgegaan... Ik heb in de winkel tegenover de G-Star winkel wel weer schoenen gekocht, ze vroegen er om! En ze waren maar 27 dollar! Het zijn kort laarsjes, echt heeeel schattig!
We zijn daarna met de tram terug gegaan naar Manhattan. Daar gingen we opzoek naar Washington Square Gardan Arch. Die hebben we niet gevonden, maar daardoor zijn we wel bij een boekenwinkel beland waar ze heeeeel veel boeken hadden voor 1 dollar per stuk! Dus daar hebben we even lekker tussen zitten neuzen en ik heb uiteindelijk 5 boeken gekocht. 4 boeken van 1 dollar en nog een van 5 dollar (confessions of a shopaholic). Daarna zijn we doorgelopen omdat we dachten dat we het park zagen, maar dat was gewoon een ander klein parkje. Daar zijn we even lekker in gaan zitten, heb ik mijn tassen even opnieuw ingedeeld want ik kon echt gewichtheffen met mijn tassen! Toen alles opnieuw ingedeeld was en we weer een beetje puf hadden, zijn we naar de bioscoop gegaan. We waren daar om half 5, en we hadden kaartjes gekocht voor the Ugly Truth die begon om tien over 5. Dus hebben we in de tussentijd in het restaurantje ertegenover gegeten (bij Cosí echt een heel leuk restaurantje!). Daar heb ik nog 8 dollar uitgegeven voor een sandwich ook! Maar de bioscoop overtreft alles! We kochten een medium popcorn en een medium cola en ik was in totaal 11 dollar kwijt!!! Echt heel erg, maar wel lekker! Die film is echt geweldig! Zodra die film uitkomt in Nederland zijn jullie allemaal verplicht om daar heen te gaan! Jullie hebben nog even om je daar geestelijk op voor te breiden, want hij komt 10 oktober pas in Nederland uit...
Na de film zijn we met de metro naar Rockefeller Center gegaan. We konden daar zo doorlopen naar binnen, dus dat was wel lekker! Wat een geweldig uitzicht heb je daar zeg! We gingen met de lift naar de 67ste verdieping in 34 seconden! Ik heb daar echt een paar hele mooie foto's kunnen maken! Is ook niet zo gek, wat een geweldig uitzicht!
Na Rockefeller zijn we naar Broadway gelopen, daar zijn we nogeen paar winkels in gegaan en heb ik mijn laatste dollars aan de laatste souvenirs uitgegeven! We zijn op een rode lichtgevende trap gaan zitten waar je over een groot deel van Broadway kon kijken, heel mooi dus! Daar hebben we denk ik een half uur gezeten en toen zijn we doorgelopen richting Times Square. Bij Times Square zijn we weer naar het metro station gegaan, want ik wilde weten of Central Park leuk is 's avonds. We zijn alleen een halte te laat uitgestapt, dus moesten we een stuk terug lopen naar de hoofdingang van het park waar ik wilde zitten, omdat er langs het park allemaal vieze zwervers waren. We waren een moment allebei even héél bang. In een auto die op de weg geparkeerd stond zagen we allebei iets grijs, en toen we dichterbij kwamen zagen we een gezicht. Het leek echt heeel erg op een lijk dus wij gingen allebei een tikkie sneller lopen, precies op dat moment besloot een van de zwervers om ook te gaan lopen, dus wij waren allebei echt heeeel bang. Het was ook maar goed dat we bijna bij de hoofdingang waren, anders had ik gaan rennen! Maar toen we ergens gingen zitten (wat niet afgelegen was...) liep de zwerver gewoon verder dus dat was mooi!
Dat we daar bijna een uur zaten kwam er een (best wel leuke) jongen naar ons toe lopen. Hij vroeg ons waar we op aan het wachten waren en wat we hier nog gingen doen. We hebben maar even een mooi verhaal opgehangen dat we op niemand aan het wachten waren maar dat we gewoon aan het genieten waren van de stad. Hij vertelde dat hij werd opgehaald door een vriend met de auto. Toen hij gebeld werd, nam hij op en liep hij een stukje verderop. Ik vertrouwde dat helemaal niet (komt voor door de film Taken, die ik gezien heb..) dus toen hij de andere kant op keek zijn Santana en ik snel weggelopen. We zijn toen naar het metro station gegaan en hebben de metro terug naar Grand Central genomen. Daar moesten we weer op de trein van 00.08 wachten, maar we zijn daar gewoon even lekker op de grond gaan liggen, omdat we zo moe waren!
Toen ik terug in mijn kamer kwam, had ik 2 nieuwe roommates, dus ik moest in het donker alles nog doen.. Heel fijn dus (not). Uiteindelijk lag ik rond 2 uur in mijn bed...
Vanmorgen ging mijn wekker weer om kwart voor 8, het was even een lekker chille ochtend. Na het eten zijn we naar de les gegaan. We begonnen met een dictee over recycling, die ik na 2 keer voorlezen helemaal had. Maar omdat we van die lekkere slimme Japanners in de klas hebben moest het 5 keer herhaald worden.... Daarna hebbenw e heel even galgje gedaan en toen kregen we een opdracht. We moesten in tweetallen (ja ik zat met zo'n *** Japanner!) zoveel mogelijk recycle bare producten verzamelen. Je kreeg voor bepaalde dingen zoveel punten. En ja hoor, voor plastic flesjes kreeg je 5 punten, bonnetjes 10 en plastic tasjes 5. Komen al mijn aankopen gewoon dubbel zo goed van pas! YHO en ik hebben dan ook gewonnen met een totaal aantal punten van 480! Heel goed van mij (/ons)!
Nu ben ik heel moe, ikzit al de hele middag aan mijn blog te schrijven, maar het is hier zo bloedverziekend heet dat ik om de 5 minuten wat wil drinken. Ik heb dan ook al anderhalve liter water op in de tijd dat ik mijn blog aan het schrijven ben.. Ik ga zo eten en daarna lekker vroeg slapen!
Jullie horen weer snel van mij, want ik heb nu wel heel lang niets van mij laten horen!
Dikke kus voor iedereen!
Big love, Vivian
Wat ben ik slecht! Ik heb het hele weekend niks van me laten horen, maar ik leef nog! Ik heb echt een heeeeeeeeeel vet weekend gehad en ik denk dat het moeilijk gaat worden om alles te vertellen, want er is zooo veel gebeurd! Goed, ik begin bij het begin en ik ga proberen om het zo goed mogelijk te vertellen, zodat jullie je goed voor kunnen stellen hoe het was! Ga er maar goed voor zitten, neem wat te drinken wat te eten, en vooral de tijd, want het word een lange lees!
We beginnen bij zaterdag; de eerste dag van het weekend. Mijn wekker begon geluid te maken om kwart over 7 (poeh..) Ik had ook heel veel moeite om uit mijn bed te komen. Kwart over 7 op een zaterdag!!! Maar goed, toen ik in gedachten nam dat ik een hele leuke dag voor de boeg had, kon ik wel uit mijn bed komen. In het weekend gaat de dininghall pas om 11 uur open, dus ik had als ontbijt een zak bolletjes en een pot pasta gekocht. Het was alleen nog wel de vraag hoe ik die pasta op mijn bolletjes ging krijgen. Ze hebben hier ook van die klipjes waarmee ze de zakken dicht doen, maar dan een maatje langer als in Nederland. Dus ik heb met dat klipje lekker in die pastapot zitten roeren. Wat betekend dat? Mijn hele handen zaten onder de pasta! Dus besloot ik maar om mijn broodje te gaan scheuren en met het broodje zelf door de pot te gaan. Dat was een beter idee.
Santana kwam om half 9 naar mijn kamer, want we moesten om 9.12 am de trein hebben. Ik was ervan overtuigt dat ik alles in mijn tas had (ik vergeet natuurlijk noooooooooit wat, dus ik had het ook niet meer gecontroleerd). Toen we al een aardig stukje onderweg waren kwam ik erachter dat ik mijn geld vergeten was.. Toch wel een vrij belangrijk ding, dus moesten we weer terug lopen. We hebben toen maar wel de taxi naar beneden genomen, anders hadden we nooit meer optijd bij het station gekomen! Dat we op het station aankwamen, werd er (door die fijne intercom) omgeroepen dat de trein 10 minuten later kwam. Dus we konden 10 minuten op het station gaan zitten. Op zich niet zo erg, aangezien de stations hier een stuk schoner zijn als in Nederland! De trein kwam om 09.22 am precies aan, dus waren we ook precies om 10.17 am op Grand Central Station. Ik heb daar even opnieuw foto's gemaakt, want de vorige waren er heel veel van bewogen.
Dat we aankwamen zijn we gelijk op stap gegaan, want we hadden een lange dag voor de boeg. De eerste bestemming was Chrysler Building. We zagen hem al van ver staan, en alleen wij krijgen het voor elkaar om er voorbij te lopen. Dus toen we in een keer voor the United Nations Building stonden, wat onze volgende bestemming zou zijn, dachten we. Hé, dit klopt niet helemaal. Dus zijn we maar eerst lang United Nations Building gelopen en toen weer terug naar the Chrysler Building. Daar zijn we eigenlijk na een paar foto's weer voorbij gelopen, want het enige wat we zagen was een punt.. Oohja, dat we richting United Nations liepen (wat het plan was richting Chrysler, ja je snapt het wel.) kwamen we nog een gebouw tegen en in dat gebouw was gewoon een hele tuin. Dus die mensen hadden niet een tuintje aan straat, maar in huis!!
Na Chrysler Building zijn we doorgelopen naar 5th Avenue. Daar zijn we op zoek gegaan naar de Abercrombie & Fitch en zijn we op de foto gegaan met het model. In die winkel staat de hele dag een jongen (jaja, zonder shirt) met een té goed getraind six-pack en daar mag je dus gratis mee op de foto. Dus dat moesten wij ook doen!
Daarna zijn we overgestoken naar the Trump Tower. Ge-wel-dig! Daarin is het echt helemaal van marmer!! In de Trump Tower zit een Starbucks, dus hebben we even genoten van een Starbucksje, waar ook de Abercrombie foto's te voorschijn kwamen. Nou ik heb me echt dooooood gelachen om die foto! We zijn erachter dat hij echt heel dom lacht, en dat hij een of andere rare bult heeft in zijn zij net boven zijn heup. Dus dat was echt lachen, lachen, en niet meer kunnen stoppen met lachen!
Toen we uitgedronken en uitgelachen (nee we werden niet uitgelachen, maar we waren toen wel weer even klaar met lachen) waren, zijn we weer op stap gegaan. We hadden besloten om ons gewoon niet aan ons van te voren gemaakte schema te houden, maar eerst heen te gaan waar we het liefst heen wilde. Dus hebben we de metrokaart erbij gepakt, en de metro naar het WTC genomen. Het was de eerste keer dat we met de metro gingen, maar het ging alsof we er al 10000 keer mee geweest waren! Ik had het echt heel moeilijk verwacht, maar ze hebben hier de lijnen ingedeeld in Uptown en Downtown. Als je de oranje lijn moet hebben, en je moet naar boven (dus hoger op de kaart als waar het perron is) dan moet je uptwon lijn hebben, en als je lager moet, goh wat raad je dat goed, dan moet je de downtown lijn hebben. Simpel toch.
We kwamen dan ook in een keer goed en heel aan bij WTC. Daar liepen we wel eerst nog de verkeerde kant op, want we wilden naar het Tribute WTC Visitor Center. Maar dat was snel opgelost, want dat was gewoon omdraaien. Wat we wel tegenkwamen dat we verkeerd liepen was het metro station onder Ground Zero. Ik vind het echt heel appart dat dat er gewoon nog zit!
Toen we omgedraaid waren en richting het Tribute Center liepen, kwamen we nog langs een begraafplaats waar stenen stonden voor de omgekomen mensen van 9/11. Daar stond voor het kerkje een steen met daarop; they are in peace. Toen ik dat las, kwamen al die beelden dat ik ooit van 9/11 even door me hoofd schieten; echt heel raar om daar dan heel vlakbij te staan! Maar met dat gevoel heb ik daar de hele tijd rondgelopen....
Het Tribute Center was echt ongelofelijk!! Er stonden verhalen op de muur van mensen die daar werkten, die in de gebouwen waren toen het gebeurde, die het zagen gebeuren van buitenaf, foto's, brokstukken, enzovoort. Er liepen ook heel veel huilende mensen door dat Center. Ik moet toegeven dat ik zelf ook wel met een brok in mijn keel naar de video heb gekeken over de brandweermannen. Hoe er werd verteld hoe ze gezocht hebben en dat ieder lichaam dat ze vonden een voor een met een Amerikaanse vlag weggevoerd werd.... Daar krijg ik echt een brok in mijn keel van! Heel bijzonder om daar geweest te zijn!
Na het Tribute Center hebben we even op een trappetje gezeten, we moesten allebei even bijkomen en waren er stil van..
Maar we hadden nog een hele lijst met bezienswaardigheden, dus we moesten weer verder. In het parkje waar we zaten stond een kraampje met I love New York tshirts, truien en petten. Ik wilde nog per sé een trui hebben, dus ik vroeg hoe duur die waren. Ze waren 12 dollar! De goedkoopste die ik tot nu toe gezien heb! Dus die heb ik maar gekocht. En dat is geen slechte koop geweest, want ik heb hem nog steeds nergens goedkoper gezien!
Daarna zijn we doorgelopen naar Wall Street, en ook nu weer... Eerst de verkeerde kan op! Dat we op Wall Street aankwamen, had ik echt iets heeeeel anders verwacht! Ik had allemaal zakenmannen verwacht, maar daar heb ik er niet een van gezien, hahaa. We zijn ook op zoek gegaan naar die bruine koe. Maar die hebben we jammer genoeg niet kunnen vinden. Daardoor zijn we wel heel Wall Street afgelopen en weer terug. Toen we met de metro naar Chinatown waren alle perrons van die lijn gesloten! Dus wij gingen uitleg vragen aan een security gassie en hij gaf ons een uitleg hoe we er heel makkelijk heen konden gaan. Het was iets moeilijker als we dachten, want we begrepen er helemaal niets van! Dus zijn we maar weeer creatief geweest en hebben we onze eigen weg naar Chinatown gevonden!
Chinatown was echt amazing! Overal waar je keek zag je chinezen! Best wel toevallig dat die ook in Chinatown waren! Ik zal jullie even een beeld geven hoe wij daar rondliepen.
We hadden geen ideeeee waar we heen moesten, je kon het einde van de weg niet zien door alle mensen, kraampjes, borden en heuvels. Overal om je heen werden tassen, schildpadden (JA ECHTE IN HELE KLEINE BAKJES MET HEEL WEINIG WATER HEEEEEEEEL ZIELIG!!!!!), horloges, sieraden, petten, zonnebrillen, alles wat je maar kan bedenken aangeboden. We hielden onze tassen voor ons, waardoor je schouder ook half verdraaid werd, dus je liep daar rond met een zere schouder en zere oren. Maaaaaaaaar, het was echt geniaaaal om daar te lopen! Uiteindelijk zagen we links Little Italy. Wat een verschil! Die Chinezen en die Italianen. Maar ook hier stonden mensen op straat je tassen aan te bieden, dus zijn we maar snel ergens op een stoepje gaan zitten om eventjes bij te komen. Ondertussen liep het al tegen 5 uur aan, en om half 7 stond het Celebrate Brooklyn Concert op het programma. Dus we hebben de metrokaart er weer bijgepakt en we zijn opzoek gegaan naar een metrolijn richting the Brooklyn Bridge, die lijn hadden we gevonden en toen we zover waren om weer verder te lopen, het perron niet. Dus zijn we weer op iemand afgelopen en hebben we de weg te voet maar gevraagd. Dat was niet zo heel moeilijk, een rechte weg dus dat konden we wel! We zijn bij een parkje vlak voor the Bridge nog even gaan zitten om onze voeten nog een beetje uit te laten rusten, maar toen er een of ander vies mannetje aan kwam die heel vlak naast mij ging zitten en tegen ons ging zeggen; ooooh you girls look so good, hmmm, you look dirty. Besloten we om in sneltempo weg te gaan. We werden nog nageroepen door de geliefde woorden; HONEY DON'T LEAVE ME! Maar dat deden we lekker wel. Toen we de hoek van de straat omgingen zagen we de Brooklyn Bridge, dus we waren niet onwetend een zijstraatje ingelopen, heeeeeel mooi!
Wat een wandeling die brug! Ik vond het ook best wel eng toen ik erachter kwam dat het gewoon houten planken waren die boven een autoweg hingen... Maar goed, met de gedachte dat de halve wereld er overheen loopt, maakte het wel weer goed. Toen we na een lange tocht eindelijk de brug voorbij waren ben ik midden op de stoep gaan zitten op zoek naar de dichtsbij zijnde metro. Die was niet ver weg, dus daar konden we zo heen lopen. Toen ik het bord met de M zag, kwam er een jongen naar ons toe die vroeg waar we heen moesten, omdat we met een kaart liepen. Hij vertelde ons de beste weg, maar die leidde naar een parkeerpark, dus maakten we een rechtsomkeerd weer terug naar ons zelf uitgekozen metro station. Dat was gewoon de goede die we moesten hebben, dus dat had ik eventjes goed uitgezocht!
Toen we uitstapten bij Prospect Park en het park binnenliepen, zagen we een mini podium staan. Toen kreeg ik (alweer) de slappe lach, omdat ik dacht dat dat het podium was voor Celebrate Brooklyn Concer, maaaaaar toen we verder liepen kwamen we bij het podium, en die was big! Het was maar 3 dollar om naar binnen te gaan, en het was echt een hele leuke sfeer! Toen we aankwamen was er echt een hele goede DJ, hij mixte allemaal populaire liedjes door elkaar. Klonk echt heel goed! De host van de avond was een van de beste beatboxers van de wereld, genaamd Rahzel. Hij was echt heeeeel goed! Maar waar iedereen de hele avond op wachte was het optreden van Big Daddy Kane! Al die mensen werden helemaaaaaaaaal gek toen hij opkwam, echt geweldig! Maar wij moesten midden in zijn optreden weg, anders zouden we wel heeeel laat thuis komen. Toen we richting het metro station liepen liepen we door zo'n typisch straatje waar je met een trappetje naar de voordeur moet weetje wel! Heel leuk om te zien.
Toen we aankwamen op Grand Central Station zijn we nog even snel over Broadway en Times Square gelopen, maar we waren allebei heel moe dus zijn we vrij snel weer naar Grand Central gelopen. We hadden de trein van 00.08 am terug richting Tarrytown. Het is een uur met de trein, dus waren we kwart over 1 terug op Tarrytown Station. Uiteindelijk ging ik om 8 uur 's ochtends Nederlandse tijd slapen.
Mijn wekker ging weer om 9 uur, dat was echt heel raar want de laatste tijd die ik gezien had toen ik ging slapen was 8.14. Als de eerste tijd die je ziet als je wakker word 9.00 is, dan is dat echt heel raar! Ik nam mijn laatste bolletjes met pasta en we gingen weer opweg naar Tarrytown Station. Deze keer was ik niets vergeten, dus we konden in een keer naar beneden lopen. Onze trein vertrok om 10.51 en wij kwamen om 10.49 aan op het station, dus wij heel snel kaartje gekocht en we waren precies om 10.51 klaar. Toen melde de geweldige intercom weer dat de trein 10 minuten later kwam, dus we hadden gewoon rustig aan kunnen doen.. Maar goed, we mogen niet klagen want het is mooi dat we met de trein kunnen!
Toen we om 11.01 aankwamen op Grand Central Station, zijn we gelijk naar 5th Avenue gelopen naar de Abercrombie winkel om te kijken of er een ander model stond. Maar er stond een rij om de winkel in te mogen en hetzelfde model was er, dus we zijn maar heel snel doorgelopen. We zijn even heen en weer over 5th gelopen en daarna hebben we weer de metro naar Chinatown genomen. Deze was nu wel open.. We zijn alleen bij de verkeerde halte de tram uitgegaan, dus moesten we een stuk door Chinatown lopen. Doordat we dat stuk moesten lopen, raakten we verdwaald. We belandde uiteindelijk op de eetmarkt van Chinatown waar gebraden konijnen en verrote vis was. Daardoor ging ik ook bijna over mijn nek, want die geur was niet te harden! Toen we eindelijk weer bij de grote winkelstraat aankwamen heb ik een echte hele neppe Louis Vuitton tas gekocht! We zijn vrienden geworden met die verkoper, omdat ik hem voor 30 dollar gekregen heb in plaats van 55 (Ik ga geen 55 dollar uitgeven voor een neppe Louis Vuitton...) we waren daardoor gelijk zijn friends from Amsterdam. In een zijstraatje zagen we in een keer een G-Star winkel, wij dachten WHAT THE! dus wij gingen even kijken of ze daar neppe G-Star kleding ofzo hadden, maar het was gewoon een normale winkel, dus ze vroegen gewoon 75 dollar voor een t-shirt. Daar zijn we dan ook gelijk weer uitgegaan... Ik heb in de winkel tegenover de G-Star winkel wel weer schoenen gekocht, ze vroegen er om! En ze waren maar 27 dollar! Het zijn kort laarsjes, echt heeeel schattig!
We zijn daarna met de tram terug gegaan naar Manhattan. Daar gingen we opzoek naar Washington Square Gardan Arch. Die hebben we niet gevonden, maar daardoor zijn we wel bij een boekenwinkel beland waar ze heeeeel veel boeken hadden voor 1 dollar per stuk! Dus daar hebben we even lekker tussen zitten neuzen en ik heb uiteindelijk 5 boeken gekocht. 4 boeken van 1 dollar en nog een van 5 dollar (confessions of a shopaholic). Daarna zijn we doorgelopen omdat we dachten dat we het park zagen, maar dat was gewoon een ander klein parkje. Daar zijn we even lekker in gaan zitten, heb ik mijn tassen even opnieuw ingedeeld want ik kon echt gewichtheffen met mijn tassen! Toen alles opnieuw ingedeeld was en we weer een beetje puf hadden, zijn we naar de bioscoop gegaan. We waren daar om half 5, en we hadden kaartjes gekocht voor the Ugly Truth die begon om tien over 5. Dus hebben we in de tussentijd in het restaurantje ertegenover gegeten (bij Cosí echt een heel leuk restaurantje!). Daar heb ik nog 8 dollar uitgegeven voor een sandwich ook! Maar de bioscoop overtreft alles! We kochten een medium popcorn en een medium cola en ik was in totaal 11 dollar kwijt!!! Echt heel erg, maar wel lekker! Die film is echt geweldig! Zodra die film uitkomt in Nederland zijn jullie allemaal verplicht om daar heen te gaan! Jullie hebben nog even om je daar geestelijk op voor te breiden, want hij komt 10 oktober pas in Nederland uit...
Na de film zijn we met de metro naar Rockefeller Center gegaan. We konden daar zo doorlopen naar binnen, dus dat was wel lekker! Wat een geweldig uitzicht heb je daar zeg! We gingen met de lift naar de 67ste verdieping in 34 seconden! Ik heb daar echt een paar hele mooie foto's kunnen maken! Is ook niet zo gek, wat een geweldig uitzicht!
Na Rockefeller zijn we naar Broadway gelopen, daar zijn we nogeen paar winkels in gegaan en heb ik mijn laatste dollars aan de laatste souvenirs uitgegeven! We zijn op een rode lichtgevende trap gaan zitten waar je over een groot deel van Broadway kon kijken, heel mooi dus! Daar hebben we denk ik een half uur gezeten en toen zijn we doorgelopen richting Times Square. Bij Times Square zijn we weer naar het metro station gegaan, want ik wilde weten of Central Park leuk is 's avonds. We zijn alleen een halte te laat uitgestapt, dus moesten we een stuk terug lopen naar de hoofdingang van het park waar ik wilde zitten, omdat er langs het park allemaal vieze zwervers waren. We waren een moment allebei even héél bang. In een auto die op de weg geparkeerd stond zagen we allebei iets grijs, en toen we dichterbij kwamen zagen we een gezicht. Het leek echt heeel erg op een lijk dus wij gingen allebei een tikkie sneller lopen, precies op dat moment besloot een van de zwervers om ook te gaan lopen, dus wij waren allebei echt heeeel bang. Het was ook maar goed dat we bijna bij de hoofdingang waren, anders had ik gaan rennen! Maar toen we ergens gingen zitten (wat niet afgelegen was...) liep de zwerver gewoon verder dus dat was mooi!
Dat we daar bijna een uur zaten kwam er een (best wel leuke) jongen naar ons toe lopen. Hij vroeg ons waar we op aan het wachten waren en wat we hier nog gingen doen. We hebben maar even een mooi verhaal opgehangen dat we op niemand aan het wachten waren maar dat we gewoon aan het genieten waren van de stad. Hij vertelde dat hij werd opgehaald door een vriend met de auto. Toen hij gebeld werd, nam hij op en liep hij een stukje verderop. Ik vertrouwde dat helemaal niet (komt voor door de film Taken, die ik gezien heb..) dus toen hij de andere kant op keek zijn Santana en ik snel weggelopen. We zijn toen naar het metro station gegaan en hebben de metro terug naar Grand Central genomen. Daar moesten we weer op de trein van 00.08 wachten, maar we zijn daar gewoon even lekker op de grond gaan liggen, omdat we zo moe waren!
Toen ik terug in mijn kamer kwam, had ik 2 nieuwe roommates, dus ik moest in het donker alles nog doen.. Heel fijn dus (not). Uiteindelijk lag ik rond 2 uur in mijn bed...
Vanmorgen ging mijn wekker weer om kwart voor 8, het was even een lekker chille ochtend. Na het eten zijn we naar de les gegaan. We begonnen met een dictee over recycling, die ik na 2 keer voorlezen helemaal had. Maar omdat we van die lekkere slimme Japanners in de klas hebben moest het 5 keer herhaald worden.... Daarna hebbenw e heel even galgje gedaan en toen kregen we een opdracht. We moesten in tweetallen (ja ik zat met zo'n *** Japanner!) zoveel mogelijk recycle bare producten verzamelen. Je kreeg voor bepaalde dingen zoveel punten. En ja hoor, voor plastic flesjes kreeg je 5 punten, bonnetjes 10 en plastic tasjes 5. Komen al mijn aankopen gewoon dubbel zo goed van pas! YHO en ik hebben dan ook gewonnen met een totaal aantal punten van 480! Heel goed van mij (/ons)!
Nu ben ik heel moe, ikzit al de hele middag aan mijn blog te schrijven, maar het is hier zo bloedverziekend heet dat ik om de 5 minuten wat wil drinken. Ik heb dan ook al anderhalve liter water op in de tijd dat ik mijn blog aan het schrijven ben.. Ik ga zo eten en daarna lekker vroeg slapen!
Jullie horen weer snel van mij, want ik heb nu wel heel lang niets van mij laten horen!
Dikke kus voor iedereen!
Big love, Vivian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
